Zasady pisowni wyrazów z ó

Zasady pisowni wyrazów z ó


 Ó piszemy wtedy, gdy w innych formach danego wyrazu bądź w wyrazach pokrewnych wymienia się na samogłoski o, e, a ,np.:

ó na o:
ó na e:
ó na a:
pokój - pokoje
lód - lody
przód - przodem
stół - stoły
dwóch - dwoje
pióro - pierze
siódmy - siedem
zamiótł - zamiecie
przyjaciółka - przyjaciel
zawiózł - zawiezie
powrót - powracać
powtórzyć - powtarzać
wrócić - wracać
mówić - mawiać
skrót - skracać


 Ó piszemy na począku niektórych polskich wyrazów:

ósemka, ósmy, ówcześnie, ówczesny, ówdzie, ów


 Ó piszemy w zakończeniach wyrazów (rzeczowników): -ów, -ówna, -ówka, np.:

-ów (w zakończeniach dopełniacza (kogo?, czego?) liczby mnogiej rzeczowników r. męskiego):
-ów (w zakończeniach nazw miejscowości):
-ówna:
-ówka:
bananów
butów
orzechów
rowerów
samochodów
Rzeszów
Bełchatów
Kraków
Gorzów
Tarnów
Kucówna
Sienkiewiczówna
Nowakówna
cesarzówna
młynarzówna
głodówka
złotówka
kreskówka
pocztówka
kartkówka

Wyjątki: zasuwka, wsuwka, skuwka, zakuwka, okuwka, odkuwka, przesuwka


 Ó piszemy także w niektórych wyrazach, które nie wymieniają się na o, e lub a, np.:

córka
czółno
chór

dopóki

góral
góra
główny

Józio
jaskółka

królik
kłótnia
krótki
który
król

leśniczówka

mózg

ogórek
ogólnie
ołówek
ogół
oprócz

płótno
późno
prószy
próchnica
północ
próba
pójdę
piórnik
próchno
podróż
próżniak
próżny

również
różnica
równanie
róża
równy
różowy
różny
rózga

skóra
szczegół
spóźniać
stróż

tchórz

wiewiórka
wiórki
wkrótce
wówczas
włóczęga
włócznia
włókno
wójt
wróbel
wśród
wróżba
wróżka
włóczka
wspólny
wzgórze

żółty
źródło
żółtko
żółw


 Ó nie występuje nigdy na końcu wyrazów !